churnalizm

czernalizm

dezapr. «dziennikarstwo żerujące na sensacjach, przekazujące teksty z niesprawdzonych źródeł, a w razie potrzeby samo fabrykujące treści»

Sposobem na produkcję insynuacji, które nie grożą żadnymi zasadniczymi konsekwencjami dla nadawcy, jest nadawanie twierdzeniom formy zdań pytających („Masoni rządzą światem?”; „Życie na ziemi pochodzi... od obcej cywilizacji?”) bądź implikowanie owych twierdzeń w stawianych pytaniach. Tytuł „Kto mieszka na Marsie?” implikuje, że ktoś na nim mieszka. Zaprezentowane na analizowanym przykładzie dyskursywne strategie są charakterystyczne dla tzw. churnalizmu (rebus.us.edu.pl).

Aha, i wyobrażamy sobie, że pojawi się cała gromada głupich autorów mody, wszyscy grzebią w różnych przedmiotach, zmieszani z kobietami w tubie, rozszerzającymi oczy na ludzi, którzy zrobili faux-pas. (...) Oczywiście moglibyśmy po prostu stwierdzić, kim jest każdy zwycięzca, ale w istocie jest to churnalizm. Zdesperowana potrzeba, aby nie pozostawać w tyle w wyimaginowanych mediach, które rzucają się w niepamięć na temat nagród, pokazują, że tak naprawdę nikt nie jest tak zafascynowany (pl.celebgossipcolumn.com).

<od ang. journalism (fr. journalisme), w którym w miejsce fr. rdzenia wyrazowego jour ‘dzień’ podstawiono czasownik ang. churn ‘bić pianę, mieszać, wichrzyć’>