soft power

soft paṷer

«zdobywanie przez jakieś państwo sojuszników i wpływów w polityce międzynarodowej poprzez działania ukazujące atrakcyjność własnej kultury, ideałów politycznych czy technologii»

Chiński soft power w Europie nie ma się najlepiej. Po latach skutecznego ocieplania wizerunku, trend zaczął się odwracać i obecnie w większości krajów Zachodu Chiny częściej są postrzegane negatywnie. Pekin się jednak nie poddaje – nadal trwa walka o serca i umysły cudzoziemców (oko.press).

Jeśli chodzi o strategiczne i konsekwentne podejście do budowy polskiego soft power… to tego nie mamy. A jeszcze kilka lat temu plany były ambitne. W międzyczasie Polska wdała się w szereg konfliktów dyplomatycznych i narracyjnych z kolejnymi krajami i finalnie z całą biurokracją Unii Europejskiej. Nie chcę pisać, że te konflikty są jednoznacznie czymś złym. Ekspansywna polityka tożsamościowa rodzi spory, a konflikt jest naturalną jej cechą. Jednakże za mało robimy, by te straty bilansować ekspansywną polityką soft power. W końcu jak miał powiedzieć Churchill „O co jest ta cała wojna, jeśli nie o kulturę?” (obserwatorgospodarczy.pl).